Przelicznik funta brytyjskiego. Przelicznik walutowy, który domyślnie pokazuje aktualny kurs GBP/PLN i GBP/EUR. Dzięki niemu możesz też przeliczyć każdą inną parę walut według aktualnego kursu międzybankowego.
Najstarsza waluta w ciągłym użyciu
Funt brytyjski jest najstarszą walutą w ciągłym użyciu do dnia dzisiejszego, a także jedną z najczęściej wymienianych walut na inne waluty.
Historia funta
Początki szterlinga sięgają roku 760, kiedy to został wprowadzony na terenach anglosaskich królestw jako srebrna moneta jednopensowa ważąca 1,555 grama co stanowiło 1/240 funta trojańskiego (aptekarskiego). Słowo szterling w przypadku srebra można przetłumaczyć z angielskiego jako "wysokiej próby”. W roku 1158 projekt monety został zmieniony i zamiast czystego srebra nowe monety wybijano z 92,5% srebra i 7,5% miedzi. Stały się znane jako srebrne pensy.
Srebrne pensy były jedyną monetą używaną w Anglii aż do wprowadzenia szylinga w 1487 roku i funta dwa lata później w 1489 r.
Pierwsze papierowe funty wprowadzono w 1694 roku, a ich podstawą prawną było oparcie w złocie. Bank Anglii jeden z pierwszych banków centralnych na świecie, powstał rok później w 1695. Wszystkie banknoty szterlingi były wytwarzane ręcznie aż do 1855 roku kiedy to bank zaczął je drukować. Na początku dwudziestego wieku więcej krajów zaczęło wiązać swoje waluty ze złotem.
Wprowadzenie standardu złota pozwoliło na wymianę między walutami różnych krajów co zrewolucjonizowało handel i gospodarkę międzynarodową. Wielka Brytania oficjalnie przyjęła standard złota w 1816 r. chociaż system ten funkcjonował w kraju już od 1670 roku. Siła szterlinga, który przeszedł na standard złota doprowadziła do poważnego wzrostu gospodarczego Wielkiej Brytanii aż do roku 1914, w którym zniesiono wymienialność na złoto. W 1926 powrócono do wymienialności na złoto, by w 1931 podczas wielkiego kryzysu ostatecznie porzucić standard złota, co przyczyniło się do dewaluacji funta o 20%.
Funt brytyjski jako waluta był używany nie tylko w Wielkiej Brytanii ale krążył w obiegu we wszystkich koloniach Imperium Brytyjskiego. Kraje które używały tej waluty zwane były Sterling Area a popularność funta urosła do tego stopnia że stał się on walutą rezerwową w wielu bankach centralnych na świecie. Jednak kiedy brytyjska gospodarka zaczęła się załamywać rolę dominującej waluty przejął dolar amerykański. W 1940 funt był powiązany sztywno z dolarem amerykańskim z kursem 4.03 dolara za jednego funta. W 1949 szterling został zdewaluowany o 30% a w 1967 r. o 14,3% do poziomu 2,41 dolara. Dzień 15 lutego 1971 w Wielkiej Brytanii znany jest jako Decimal Day. Tego dnia, tradycyjny, angielski system podziału funta na 20 szylingów i jednego szylinga na 12 pensów zmieniono na europejski, 100 pensów za funta.
Kiedy funt przeszedł na system dziesiętny Sterling Area przestała funkcjonować. W następstwie tego, funt doświadczył wielu wzlotów i upadków. Najniższy historyczny kurs funt osiągnął w lutym 1985, gdy za jednego funta płacono 1,05 dolara. W 1992 r. 16 września (tzw. Czarna Środa) grupa spekulantów z George'em Sorosem na czele przeprowadziła atak spekulacyjny na walutę brytyjską, w efekcie czego Soros zarobił ponad miliard dolarów, a wartość funta spadła o 25% w ciągu kilku dni.
